تاثیر به‏ کارگیری راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی بر میزان موفقیت فارسی آموزان غیرایرانی در مهارت نوشتاری

راهبردها اقدامات آگاهانه ای هستند که زبان آموزان برای بهبود زبان آموزی به کار می برند. درواقع در حوزه ی آموزش زبان راهبردهای یادگیری به زبان آموز کمک می کنند تا بتواند اطلاعات را فراگرفته، آن ها را ذخیره سازی، سپس بازیابی کند و درنهایت مورد استفاده قرار دهد. ازاین رو، اطلاع زبان آموز و مدرس از اهمیت راهبردها در تسریع و اثربخشی فرایند یادگیری بسیار موثر است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی بر میزان موفقیت فارسی آموزان در مهارت نوشتن می پردازد. نمونه ی آماری پژوهش، متشکل از 42 فارسی آموز عربی زبان زن و مرد بود که در بازه ی سنی 18-20 سال قرار داشتند و در ترم پاییز 95 در دوره ی پیشرفته مشغول یادگیری زبان فارسی بودند. ابزار پژوهش جهت سنجش میزان به کارگیری راهبردها، پرسش نامه ی راهبردهای یادگیری زبان آکسفورد (1990) می باشد و برای تعیین رابطه ی به کارگیری راهبردهای یادگیری زبان فارسی با میزان موفقیت فارسی آموزان در مهارت نوشتن، از نمرات آنان در درس نگارش استفاده شد. تحلیل فرضیه ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرتوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون صورت گرفت و نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین به کارگیری راهبرد فراشناختی و موفقیت در مهارت نگارش رابطه ی معنی دار مثبتی وجود دارد. این در حالی است که طبق یافته های پژوهش، بین به کارگیری راهبرد های اجتماعی و عاطفی و موفقیت در مهارت نگارش رابطه ی معنی دار مثبتی وجود ندارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که بین سه نوع راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی، راهبردهای فراشناختی باعث موفقیت فارسی آموزان در درس نگارش شده است و هرچه میزان به کارگیری راهبردهای فراشناختی افزایش بیابد، میزان موفقیت فارسی آموز در درس نگارش نیز افزایش می یابد. درنهایت پیشنهادهایی جهت آموزش راهبردها درکلا س های آموزش زبان فارسی ارائه گردید.