مقایسه شاخص های فاصله ای و شاخص های کوادراتی در تعیین الگوی پراکنش لاله واژگون ( Fritillaria imperialis L.) در منطقه ایلام

لاله واژگون در نواحی مختلف رشته کوه زاگرس بویژه ایلام بر اساس بافت خاک و مواد آلی خاک پراکنده شده است. این گیاه نقش مهمی در زیبایی محیط، جذب توریست و تهیه اسانس های موثر گیاهی برای محصولات دارویی دارد. مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی الگوی پراکنش فضایی لاله واژگون در ایلام (مناطق مانشت و قلارنگ) و مقایسه شاخص های پراکنش انجام شد. برنامه نمونه-برداری به روش تصادفی-سیستماتیک در ناحیه ای به وسعت 4300 هکتاری در امتداد 4 ترانسکت 100 متری انجام شد. شاخص های فاصله ای شامل (2t، هاپکینز، هولگیت، جانسون- زیمر و پیلو) و شاخص های کوادراتی شامل (تیلور، ایواوو، موریسیتا، K و CV) برای تعیین الگوی پراکنش گونه لاله واژگون استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص های کوادراتی (موریسیتا و CV) و شاخص های فاصله ای (هولگیت و پیلو) ، الگوی پراکنش لاله واژگون را تصادفی ارزیابی کردند. اما نتایح روش های کوادراتی (تیلور، ایوائو و K) و شاخص های فاصله ای (هاپکینز، t2 و جانسون-زیمر) الگوی پراکنش این گونه در ناحیه مورد مطالعه تجمعی ارزیابی شد. نتایح تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که شاخص های فاصله ای نسبت به شاخص های کوادراتی دقت بیشتری داشتند. بنابراین شاخص-های t2 و هاپکینز در بین شاخص های فاصله ای و شاخص های K و ایواوو در بین شاخص های کوادراتی بهتر نشان داده شد. نتایج کلی این تحقیق نشان داد که شاخص های (ایواوو، K، t2 و هاپکینز) بیشترین دقت و شاخص های (CV، موریسیتا، هولگیت و پیلو) کمترین دقت دارد.