بررسی فراوانی Apnea ی انسدادی وابسته به وضعیت (Positional) بر حسب عوامل پایه و بالینی در بیماران مبتلا به Apnea ی انسدادی خواب

این مطالعه به ارزیابی شیوع فراوانی و شدت Apneaی وضعیتی در مبتلایان به Apneaی انسدادی خواب (Obstructive sleep apnea یا OSA) پرداخت. در این مطالعه ی مقطعی آینده نگر، 130 نفر از بیماران مبتلا به OSA مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری های خواب بامداد اصفهان در سال های 96-1395 بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی و نوع Apneaی بیماران (وضعیتی و غیر وضعیتی) و نتایج پلی سومنوگرافی در چک لیست ثبت و تجزیه و تحلیل آماری شد. از 130 بیمار مبتلا به OSA، 8/70 درصد به Apneaی غیروضعیتی و 2/29 درصد به Apneaی وضعیتی [4 نفر (1/3 درصد) در زیر گروه 1، 12 نفر
(2/9 درصد) در زیر گروه 2 و 22 نفر (9/16 درصد) در زیرگروه 3] مبتلا بودند. عواملی نظیر نمایه ی توده ی بدنی، شاخص Apnea-Hypopnea
(Apnea-hypopnea index یا HI A) طاق باز و به پهلو، تعداد دفعات Apnea در طول خواب و تعداد دفعات افت درصد اشباع اکسیژن بین سه زیر گروه Apneaی وضعیتی و Apneaی غیروضعیتی اختلاف معنی داری داشتند (050/0 > P). مطابق با نتایج مطالعه ی حاضر، می توان گفت AHI کلی و در حالت طاق باز و به پهلو در بیماران Positional obstructive sleep apnea (POSA) نسبت به بیماران Non-POSA بیشتر بوده است؛ به طوری که نشان داده شده که بیماران با OSA شدید، بیشتر احتمال دارد که POSA داشته باشند. بنابراین، با شناسایی زودهنگام این بیماری، می توان با درمان های راحت و قابل اجرایی نظیر تغییر وضعیت خواب، این بیماری را در سطوح اولیه کنترل و درمان نمود.