بررسی کلینیکوپاتولوژی لنفوم های اولیه ی دستگاه عصبی مرکزی در افراد مراجعه کننده به مراکز بیمارستانی دانشگاه شهید صدوقی یزد از سال 1389 تا انتهای سال 1394

لنفوم اولیه ی سیستم عصبی مرکزی نوعی لنفوم غیرهوچکین مهاجم نادر و اکسترانودال است که معمولا مغز، نخاع ، مننژ و یا چشم را درگیر می کند. در این مطالعه ما به بررسی کلینیکوپاتولوژی این بیماری و میزان بقا در بیماران شهر یزد پرداخته ایم.

کلیه نمونه های مربوط به لنفوم های سیستم عصبی مرکزی از ابتدای سال های 1389 تا پایان 1394 از گروه پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی یزد استخراج و وارد چک لیست از قبل تهیه شده گردید. میزان بقا با مراجعه به مطب پزشکان انکولوژیست و نیز تماس تلفنی با بیمار مورد بررسی قرار گرفت.

این مطالعه بر روی 15 بیمار با لنفوم اولیه سیستم عصبی مرکزی انجام شد از این تعداد 7 نفر (7/46 %) مرد و 8 نفر (3/53%) زن بودند. بیشتر بیماران با نقایص حرکتی (3/33%) ، علایم افزایش فشار داخل مغز (7/26%) و تشنج (20%) مراجعه کرده بودند. در تمامی موارد از نوع لنفوم منتشر سلول B و 3/13% از نوع درجه بالا بود. در بیشتر موارد (80%) ضایعه در یکی از نیمکره های مغزی بود. بیشترین فراوانی مربوط به لوب تمپورال و پریتال بود.

لنفوم اولیه ی سیستم عصبی مرکزی نوعی لنفوم غیرهوچکین مهاجم نادر و اکسترانودال هست. وضعیت کلینیکوپاتولوژی این بیماری در مطالعه ی ما، تنها با تفاوت های اندک، مشابه با سایر مطالعات بود. میانگین بقا در بیماران بدون نقص ایمنی، اختلاف معناداری با بیماران مبتلا به نقص ایمنی نداشت.