اثر تمرین اینتروال شدید و ورزش هوازی بر محتوی پروتئینی SERCA2a و فسفولمبان در عضلات تندانقباض و کند انقباض موش های صحرایی نر نژاد ویستار

کنترل میزان کلسیم سیتوزولی به دلیل نقش عمده انقباض عضلانی به دقت صورت می گیرد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تغیرات SERCA2a، اصلی ترین انتقال دهنده کلسیم، و PLN ، پروتئین مهاری آن، با تمرین ورزشی بود.

18 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار در سه گروه تمرین ورزشی هوازی (AET) ، تمرین اینتروال شدید (HIIT) ، و کنترل (CO) قرار گرفتند. گروه AET و HIIT به ترتیب با سرعت های، 12 تا 15، و 25 تا 30 ، 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته بر روی تردمیل دویدند. در پایان عضله بازکننده طویل انگشتان (EDL) و عضله نعلی (Sol) خارج شد و محتوی پروتئین های SERCA2a و PLN با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. آزمون آنالیز واریانس یک راهه، آزمون t استودنت مستقل، و آزمون آنالیز واریانس دوراهه در سطح معنی داری (05/0α=) برای تحلیل آماری استفاده گردید.

از نظرمحتوی پروتئینی SERCA2a بین عضلات EDL و SOL گروه کنترل (001/0=p) و گروه AET (030/0=p) تفاوت معنی داری وجود داشت. اما تفاوت محتوی پروتئینی PLN بین عضلات EDL و SOL تنها در گروه AET معنی داری بود (007/0=p). به علاوه، بین گروه های کنترل، AET و HIIT از نظر محتوی SERCA2a (046/0= p) و PLN (006/0= p) اختلاف معنی دار بود. همچنین، بین شدت تمرین و نوع تار عضلانی بر محتوی پروتئینی SERCA2a (042/0= p) و محتوی پروتئینی PLN (008/0=P) اثر تعاملی معنی داری مشاهده گردید.

برای دستیابی به عملکرد بهینه عضلانی، به ویژه عوامل موثر بر انتقال کلسیم، در نظر گرفتن همزمان نوع تار عضلانی و شدت تمرین متناسب با آن ضروریست.