نوسازی و احزاب سیاسی: مطالعه موردی دولت هاشمی رفسنجانی

هدف این مقاله بررسی ظهور پدیده سیاسی و اجتماع ی به نام احزاب سیاسی ، در دوره ای خاص در تاریخ ایران معاصر است تا درکی عمیق تر و دقیق تر از احزاب سیاسی در ایران ارائه سازد. سوالی که این مقاله به آن پاسخ می دهد مربوط به ظهور رهبران حزب کارگزاران سازندگی ایران و نقش مدرنیزه کردن دولت هاشمی رفسنجانی است. به منظور انجام این کار، در میان سه نظریه اصلی، نظریه نوسازی به عنوان چارچوب نظر ی انتخاب شده است. این مقاله همچنین از تجزیه و تحلیل اطلاعات ثانویه به عنوان روش تحقیق استفاده می کند. در نظریه های جدید مدرن سازی، به جای تمرکز بر "انواع ایده آل"، تمرکز به سمت ویژگی های تاریخی خاص هر جامعه تغییر می کند. یافته ها ی این تحقیق نشان می دهد که مداخله و مدرنیزه کردن دولت هاشم ی رفسنجا نی با ظهور رهبران حزب کارگزاران به طور مستقیم ارتباط دارد. تلاش های مدرنیزاسیون این دولت تغییر قابل توجهی در شاخ صهای توسعه ایران به وجود آورد که منجر به احیای طبقه متوسط جدید ایران شد و پایه ای برای تشکیل حزب کارگزاران و پیروزی های آن در انتخابات بعدی بود. این حزب به عنوان حامی اصلی اصلاحات سیاسی و اقتصادی، آزادی های اجتماعی و فرهنگی در عرصه سیاسی ایران تبدیل شد.