تاثیر کاربرد کینزیوتیپ به همراه درمان معمول فیزیوتراپی بر بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

زمینه کمردرد مزمن از شایعترین دلایل مراجعه به پزشک در کل دنیا محسوب می شود و موجب محدودیت تحرک، ناتوانی طولانی مدت و افت کیفیت زندگی و شغلی بیماران می گردد. بررسی کارایی راهکارهای درمانی محافظه کارانه برای کمک مبتلایان به کمردرد مزمن اهمیت زیادی دارد. هدف مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر کاربرد کینزیوتیپ به همراه درمان معمول فیزیوتراپی بر بهبود بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی اجرا گردید. روش اجرا از بین بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی مراجعه کننده به کلینیک فیزیوتراپی کرج در دامنه سنی 20 تا 55 سال، 15 داوطلب در سال93-1392 از طریق نمونه گیری هدفمند وارد یک مطالعه نیمه تجربی شدند. مداخله درمانی شامل برنامه فیزیوتراپی (امواج ماوراء صوت، کیسه گرم و تحریکات الکتریکی از طریق پوست و تمرینات ثباتی بود. علاوه بر دریافت فیزیوتراپی،نوار کینزیوتیپ نیز در هر جلسه استفاده شد. شدت درد (توسط معیار دیداری درد) و میزان ناتوانی حاصل از بیماری (توسط آزمون معیار ناتوانی اوسوستری قبل، حین و بعد از درمان محاسبه گردید. در نهایت تغییرات گروه از طریق آزمون تحلیل واریانس اندازه های مکرر مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفت. یافته ها میانگین نمره درد از حدود 33/7 در ابتدای درمان به 80/1 رسید که این کاهش معنادار بود (001/0>P). میانگین نمره ناتوانی بر اساس معیاراسوستری از حدود 50% در ابتدای درمان به 11% رسید که کاهش ناتوانی اسوستری نیز معنادار بود (03/0>P). نتیجه گیری کاربرد کینزیوتیپ به همراه درمان معمول فیزیوتراپی بر بهبود بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی موثر است. مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.