مقایسه روش فتورفرکتیو کراتکتومی ترانس اپی تلیال با روش فتورفرکتیو کراتکتومی معمول برای درمان نزدیک بینی خفیف تا متوسط

مقایسه اثربخشی، ایمنی و پایداری نتایج روش فتورفرکتیو کراتکتومی ترانس اپی تلیال (tPRK) با روش فتورفرکتیو کراتکتومی معمول (PRK) برای درمان بیماران مبتلا به نزدیک بینی.
روش پژوهش: در این مطالعه آینده نگر و غیرتصادفی، بیماران مبتلا به نزدیک بینی خفیف تا متوسط به دو گروه درمان با روش فتورفرکتیو کراتکتومی ترانس اپی تلیال (tPRK) (گروه درمان) و روش فتورفرکتیو کراتکتومی معمول (گروه شاهد) تقسیم شدند. نتایج ارزیابی شده عبارت بودند از بررسی میزان درد بعد از عمل که با پرسش نامه درد McGill انجام شد، زمان ترمیم اپیتلیوم، حدت بینایی اصلاح نشده (UCVA) ، بهترین حدت بینایی اصلاح شده (BCVA) و میزان عیب انکساری. در این مطالعه 340 چشم از 170 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر گروه شامل 170 چشم از 85 بیمار بود. میزان درد بعد از عمل (0/04P=) و هم چنین زمان ترمیم اپی تلیوم (0/01P=) در گروه tPRK به صورت معنی دار کم تر از گروه PRK بود. متوسط UCVA در ماه دوم بعد از درمان در گروه tPRK بهتر از گروه PRK بود (0/01P=). tPRK برای درمان نزدیک بینی خفیف تا متوسط از نظر میزان درد بعد از عمل، زمان ترمیم اپیتلیوم و بهبود بینایی نسبت به PRK ارجح است.