بررسی رخساره ها، محیط رسوبی و دیاژنز سازند سروک در چاه شماره 6 میدان نفتی اهواز

سازند سروک به سن آلبین- تورونین، یکی از مخازن مهم نفتی در فروافتادگی دزفول است. هدف از این مطالعه تفسیر محیط رسوبی و همچنین بررسی فرآیندهای دیاژنزی موثر بر کربنات های این سازند در چاه شماره 6 میدان نفتی اهواز است که می تواند کمک موثری به شناخت این سازند در این میدان نماید. مطالعات پتروگرافی تعداد 205 مقطع نازک تهیه شده از مغزه های حفاری شده بخشی از سازند سروک (با ضخامت 235 متر) در چاه مورد مطالعه، به شناسایی 7 رخساره کربناته شامل مادستون دارای میلیولید، پکستون دارای روزن داران کف زی با تنوع بالا، پکستون پلوئیدی بیوکلاستی، گرینستون پلوئیدی دارای روزن داران، باندستون رودیستی، فلوتستون رودستون رودیستی و وکستون دارای روزن داران شناور در این سازند منجر شده است. با توجه به رخساره های شناسایی شده و نحوه توزیع و ارتباط عمودی این رخساره ها و تبدیل تدریجی آن ها به یکدیگر، و همچنین نبود رخساره های ریزشی و توربیدایتی و نبود دانه های آگرگات، پیزوئیدها و آنکوئیدها، کربنات های سازند مورد مطالعه در سه محیط رمپ داخلی، رمپ میانی و رمپ خارجی بر روی یک پلتفرم کربناته از نوع رمپ هوموکلینال نهشته شده اند. رخساره های سازند سروک در چاه مورد مطالعه در محیط های دیاژنزی دریایی، متئوریک و تدفینی و طی بالاآمدگی تحت تاثیر فرآیندهای دیاژنتیکی مختلفی از قبیل میکریتی شدن، فشردگی، سیمانی شدن، نئومورفیسم، انحلال، شکستگی و جانشینی (دولومیتی شدن، هماتیتی شدن و پیریتی شدن) قرار گرفته اند. بر اساس مطالعات پتروگرافی صورت گرفته در کربنات های سازند سروک فرآیندهای انحلال و سیمانی شدن نسبت به سایر فرآیندها از اهمیت بیشتری برخوردارند. به طوری که در این کربنات ها فرآیند انحلال تخلخل را افزایش داده و فرآیند سیمانی شدن تخلخل را کاهش داده است.