بررسی میزان آلودگی تلفن های همراه دانشجویان و کارکنان و هیئت علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

گوشی تلفن همراه به عنوان یک ابزار عمومی نقش قابل توجهی در انتقال آلودگی های میکروبی پیدا کرده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلودگی تلفن های همراه دانشجویان و کارکنان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. در یک مطالعه مقطعی، از 60 گوشی تلفن همراه متعلق به دانشجویان، کارکنان و اعضای هیات علمی دانشکده دندانپزشکی اصفهان، به صورت تصادفی نمونه تهیه شده و جهت تعیین آلودگی میکروبی گوشی، نمونه ها در محیط آزمایشگاه کشت داده شد. همچنین خصوصیات رفتاری افراد مورد مطالعه در مورد استفاده از تلفن همراه، با استفاده از پرسشنامه تعیین شد. داده های مطالعه بعد از جمع آوری وارد نرم افزار SPSS نسخه 24 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های توصیفی به صورت و تحلیل داده ها با آزمون های آماری کای اسکویر، T-test و آنالیز واریانس یک طرفه، انجام گرفت. از 60 نمونه کشت داده شده، در 11 نمونه (3/18%) هیچ باکتری رشد نکرد. در 31 مورد (7/51%) استاف اپیدرمیدیس، در 14 مورد (3/23%) استاف اورئوس حساس به متی سیلین و در 4 مورد (7/6%) استاف اورئوس مقاوم به پنی سیلین رشد نمود. میانگین تعداد کلنی در نمونه های مورد بررسی 2/12±18 عدد بود و میانگین تعداد کلنی بر حسب نوع باکتری (78/0=P) و گروه مطالعه (43/0=P) اختلاف معنی دار نداشت. بین رعایت موازین بهداشتی و نوع باکتری رشد کرده در محیط کشت اختلاف معنی دار وجود داشت (04/0=P). برابر نتایج به دست آمده از مطالعه ما، تلفن همراه دانشجویان، هیئت علمی و کارکنان دارای باکتری های مضری مانند استافیلوکوک اپیدرمیدیس، استاف اورئوس و MRSA هستند که از مهم ترین عوامل عفونت های با منشاء محیط های درمانی می باشند و می توانند گستره وسیعی از عفونت های ساده تا عفونت های تهدید کننده حیات را شامل شوند.