تحلیل چند سطحی رابطه خلاقیت، جهت گیری هدفی دانش آموزان و ساختار کلاس

مطالعه حاضر با هدف یافتن یک مدل در زمینه نقش عوامل سطح دانش آموزی و سطح کلاس بر خلاقیت انجام شد. برای این منظور 300 دانش آموز دوره دوم متوسطه به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش آزمون تصویری خلاقیت تورنس (1995) ، پرسشنامه ادراک از ساختار هدفی کلاس (PALS) و پرسشنامه اهداف پیشرفت میدگلی و همکاران (1998) بودند. یافته های حاصل از تحلیل چند سطحی نشان می دهد که در سطح مدرسه، متوسط خلاقیت کلاس های مختلف به طور معناداری با هم تفاوت دارد. 48درصد از واریانس خلاقیت در سطح دانش آموز و 52درصد از واریانس در سطح کلاس تبیین می شود. در حقیقت متغیر سطح کلاس در مقایسه با سطح دانش آموز اهمیت بالاتری دارد و بهترین پیش بینی کننده خلاقیت دانش آموزان است.