اثر عصاره دارچین بر حافظه و دانسیته سلولی هیپوکامپ در مدل حیوانی بیماری دیابت

نوروپاتی، شایع ترین عارضه عصبی دیابت شیرین است که با آسیب های مغزی به ویژه در هیپوکامپ مشخص می گردد. مطالعه حاضر اثر عصاره دارچین (CZE) بر حافظه، آسیب نورونی و سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی در مدل حیوانی دیابت را ارزیابی می کند. 50 سر موش صحرایی بالغ نژاد اسپراگ داولی به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروهSTZ (50 میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزتوسین، درون صفاقی) و گروه های STZ+CZE100،STZ+CZE200 و STZ+CZE400 که با عصاره دارچین به ترتیب با دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم تیمار شدند. عصاره طی 14 روز و به صورت خوراکی تجویز شد. متعاقب سنجش حافظه کاری و فضایی، فعالیت آنزیم های کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) هیپوکامپ به روش الایزا ارزیابی شد. سپس، ارزیابی هیستوپاتولوژیک هیپوکامپ صورت گرفت. در مقایسه با گروه کنترل، گروه STZ افزایش مدت زمان و مسافت پیمایش تا رسیدن به سکوی مخفی طی ماز آبی موریس، کاهش رفتارهای تناوبی، کاهش دانسیته نورونی و فعالیت CAT و GPx هیپوکامپ را نشان داد (05/0> p). از طرفی، تیمار با عصاره دارچین سبب کاهش مدت زمان و مسافت پیمایش مسیر در ماز آبی و افزایش رفتارهای تناوبی، دانسیته نورونی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی هیپوکامپ در مقایسه با گروه STZ گردید (05/0> p). دیابت با کاهش دانسیته نورونی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی هیپوکامپ، باعث نقص در حافظه فضایی و کاری موش های صحرایی می شود، درحالی که تیمار با عصاره دارچین سبب بهبود این اختلالات نوروپاتولوژیکی می گردد.