رویکردی نو از طریق ترجمه برای تحلیل تاریخی انتقال گفتمان ها و نظریه ها

ترجمه نقش بسیار مهمی در تحول تفکر ایرانیان در دوران معاصر داشته است. با وجود این، در زبان فارسی پژوهش های تاریخی اندکی درباره چگونگی انتقال تفکرات وگفتمان های غربی و شیوه دریافت آن ها صورت گرفته و در همین پژوهش های اندک نیز اغلب ذکری از ترجمه و نقش مترجمان و دیگر عاملان ترجمه به میان نیامده است. مقاله حاضر می کوشد بر انتقال گفتمان های معاصر به عنوان حوزه ای مهم در تاریخ نگاری ترجمه در ایران تاکید کرده و آن را به عنوان حوزه ای ضروری برای پژوهش به محققان مطالعات ترجمه پیشنهاد کند. در این راستا از میان متدلوژی های مختلف حوزه تاریخ نگاری، «تاریخ نگاری دریافت» که یکی از اشکال «نظریه دریافت» می باشد و در حوزه مطالعات تاریخی به کار گرفته شده است، به عنوان یکی از رویکردهای مناسب برای بررسی انتقال گفتمان ها در ایران پیشنهاد می شود. بدین منظور ابتدا برخی آرا درباره انتقال گفتمان ها را مطرح کرده و سپس به مباحث جاری در حوزه تاریخ نگاری ترجمه اشاره می کنیم و در پایان به شرح و بسط نظریه دریافت و کاربرد آن در حوزه تاریخ نگاری ترجمه، به ویژه بررسی تاریخی انتقال گفتمان ها از طریق ترجمه، می پردازیم.