صادق هدایت؛ نویسنده ای متفاوت و کوششی ناکام برای خویشتن یابی فردی و هویت یابی ملی

هویت ملی به ویژه از عصر مشروطه و دست کم برای جامعه و گفتمان روشنفکری معاصر ایران به یک مساله تبدیل شد. مساله ای که برای صادق هدایت با آن شخصیت چندگانه و متفاوت فردی و هنری که خود فرزند عصر مشروطه و در گیرودار فرهنگی چندگانه و برزخ سنت و تجدد بود می توانست دو وجه داشته باشد؛ یکی فردی و دیگری جمعی.خویشتن یابی و جست وجوی هویت ملی از طریق هنر و خلق اسطوره های هنری، از دغدغه های اصلی این نویسنده و روشنفکر معاصر ایرانی بود. این مقاله، ابعاد تلاش «هدایت» را در این زمینه مورد بررسی قرار می دهد و به دلایل ناکامی آن می پردازد، و این پرسش را که «معنی و غایت زندگی چیست؟» به عنوان مساله ای فلسفی و معناشناختی برای هدایت معرفی می کند که برای او حل نشده باقی مانده و همین امر کوشش هویت جویانه هدایت را ناکام گذاشته است.