شناسایی و بررسی جغرافیای دیرینه فسیل ماهیان نواحی البرز، زاگرس و فلات مرکزی ایران

فسیل ماهیان ایران که از ناحیه البرز (مرکزی) شامل استان های تهران، البرز و مازندران، زاگرس (میانی و جنوبی) شامل استان های کرمانشاه، کردستان، همدان، ایلام، لرستان، چهارمحال بختیاری، خوزستان و هم چنین مناطق مرکزی غربی و جنوبی شامل استان های کرمان، اصفهان، فارس و یزد جمع آوری گردیده بود، با هدف بازنگری و اصلاح گونه شناسی و مشخص نمودن دوره زمانی فسیل شدن (Taphonomy) و دیرینه شناسی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. مجموعه نمونه های فسیلی ماهیان مورد مطالعه شامل صفحات استخوانی، دندان، اسکلت (جمجمه و ستون مهره) و فلس در قالب چهار رده طبقه بندی ماهیان صفحه استخوانی (Placoderms) ، غضروفی (Chondrichthyans) ، استخوانی (Osteichthyans) و فلس و شعاع های سخت (Acanthodians) شناسایی و کدبندی گردیدند. از تعداد 125 نمونه فسیلی، تعداد 37 گونه متعلق به 21 خانواده شناسایی شده که نمونه های متعلق به سه خانواده Gonostomatidae، Clupeidae و Dussumieriidae به ترتیب بیش ترین فراوانی فسیل ماهیانرا داشته اند. عمده ترین مناطق پراکنش آن ها در ناحیه زاگرس میانی بوده است. کلیه نمونه ها از گروه فسیل های دریایی در سازندهای رسوبی و آهکی زاگرس یافت شده اند. به لحاظ قدمت نمونه ها، قدیمی ترین مربوط به دوره Mesozoic با 250-200 میلیون سال در سازند بنگستان، و جوان ترین مربوط به دوره Tertiary با 5-2 میلیون سال در سازند مکران بودند.