بررسی بیان ژن های 1 Beclin و 10 Atg در مسیر اتوفاژی و در مبتلایان به لوسمی لنفوبلاستی حاد

لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) سرطانی است که اغلب، کودکان و نوجوانان را در معرض خطر قرار می دهد و با نسبت کمتر در بزرگ سالان نیز دیده می شود. اتوفاژی فرایند کاتابولیک برنامه ریزی شده سلول برای تخریب اندام ها و پروتئین های آسیب دیده است و این عمل را توسط لیزوزم ها به انجام می رساند. اختلال در اتوفاژی منجر به ناهنجاری هایی در فرآیندهای سلولی می شود. در این مطالعه، بیان ژن های 1 Beclin و 10Atg در 50 بیمار مبتلا به B-ALL در مقایسه با 18 فرد سالم به عنوان شاهد با استفاده از استخراج RNA و سنتز cDNA و در آخر روش RT-PCR و به کارگیری آزمون های آماری ارزیابی شد. اکثر بیماران B-ALL کاهش معنی داری در ژن های 1Beclin و 10Atg را نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0> P) و میانگین سطح بیان (2-∆Ct ± SD) برای بیماران ALL و افراد کنترل به ترتیب 49/0 ± 10/0 و 27/0 ± 01/1 برای 10Atg و 44/0 ± 15/0 و 85/0 ± 07/1 برای 1Beclin بود. همبستگی معنادار بین بیان ژن های 1 Beclin و10 Atg در این بیماران مشاهده نشد (926/0= P) و (013/0- = r). با توجه به کاهش سطوح بیان شده در ژن های ضروری اتوفاژی در بیماران B-ALL تحت مطالعه ی ما، تصور بر این است که اختلال در اتوفاژی می تواند در لکووموژنز دخیل باشد و به عنوان عاملی موثر در پیشبرد سرطان در نظر گرفته شود.