بررسی روش های تصفیه کاستیک مستعمل در صنایع نفت/ گاز و پتروشیمی

کاستیک مستعمل یکی از دورریزهای مایع صنایع نفت/ گاز و پتروشیمی است که به دلیل محتوای سرشار از آلاینده ها، قلیائیت
(12> pH) ، شوری زیاد (سدیم 5 تا 12 درصد وزنی) و غلظت زیاد سولفید (2 تا 3 درصد وزنی) به راحتی قابل دفع به محیط زیست نیست. ترکیبات کاستیک مستعمل بسیار متنوع است و به نوع کاستیک مستعمل بستگی دارد. کاستیک مستعمل را می توان متناسب با منشا و ترکیب آنها در گروه سولفیدی، نفتنیکی و کریسیلیکی تقسیم بندی کرد. از روش های مختلفی برای تصفیه کاستیک مستعمل بهره می گیرند که از این قرارند: 1. خنثی سازی با سولفوریک اسید؛ 2. تزریق در چاهای عمیق؛ 3. انعقاد، انعقاد الکتروشیمیایی و لخته سازی؛ 4. اکسایش هوازی؛ 5. اکسایش کاتالیستی؛ 6. اکسایش پیشرفته؛ 7. روش های زیستی؛ 8. روش های فیزیکی. با توجه به وجود بارهای آلی، معدنی وترکیبات معلق در ترکیب کاستیک مستعمل کل مواد جامد محلول2 اکسیژن خواهی شیمیایی3 این گونه ترکیبات بالاست و محدوده اکسیژن خواهی شیمیایی فاضلاب های کاستیک مستعمل در حد 2000 تا 60000 پی پی ام4 است و
تی دی اس کل مواد جامد محلول این گونه ترکیبات در حد 200000 تا 1000000 پی پی ام است و رساندن اکسیژن خواهی
شیمیایی / تی دی اس به مقادیر مورد قبول زیست محیطی به تلفیق روش های تصفیه کاستیک مستعمل نیاز دارد. با توجه به تنوع ترکیبات در این گونه فاضلاب تحقیقات نشان داد که تصفیه آنها براحتی امکان پذیر نیست [8]. شناسایی ترکیبات کاستیک مستعمل به انتخاب فرایند تصفیه کاستیک مستعمل کمک خواهد کرد.