مقایسه رضایت و سازگاری زناشویی زنان مبتلا به دیابت و عادی

به دیابت می بایست به عنوان یک مشکل خانوادگی نگریست که همچون سایر بیماری های مزمن، بر تمام اعضای خانواده تاثیر می گذارد. بنابراین سازگاری و رضایت زناشویی می توانند تحت تاثیر این بیماری قرار گیرند. هدف از انجام پژوهش مقایسه رضایت و سازگاری زناشویی زنان مبتلا به دیابت و عادی بود. این تحقیق از نوع علی- مقایسه ای بود و جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش را کلیه زنان مبتلا به دیابت و عادی شهر تهران در سال 1396 تشکیل دادند. 70 نفر زنان دیابتی و 70 نفر زنان عادی به روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه های رضایت زناشویی توسط انریچ و پرسشنامه سازگاری زناشویی لاک- والاس استفاده شد. داده ها با تحلیل واریانس چند متغیره ، آزمون تی برای گروه های مستقل و نرم افزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان داد که بین سازگاری زناشویی زنان مبتلا به دیابت و عادی تفاوت معنی داری وجود دارد در حالیکه میان رضایت زناشویی زنان مبتلا به دیابت و عادی تفاوت معنی داری وجود نداشت. بین مولفه های رضایت زناشویی زنان مبتلا به دیابت و عادی تنها بین موضوعات شخصیتی تفاوت معنی دار وجود داشت. در مجموع می‏توان گفت موضوعات شخصیتی و سازگاری زناشویی در زنان عادی بالاتر از زنان مبتلا به دیابت است. در زنان مبتلا به دیابت، بیماری آن ها نمی تواند موجب شود که رضایت زناشویی کمتری را نسبت به افراد سالم تجربه کنند، همچنین در تبیین تفاوت سازگاری زناشویی زنان مبتلا به دیابت و عادی می توان گفت بیماری های مزمن به عنوان یک واقعه ناگوار در زندگی نگریسته می شود که می تواند نحوه واکنش و تعامل های خانواده را تغییر می دهد.