شناخت سازوکارهای دفاعی گیاهان و استفاده از آنها در مدیریت بیماری های گیاهی

همان طور که بیمارگر‎ها سعی در استثمار گیاهان زنده دارند، گیاهان نیز درصدد توسعه و تکامل سیستم دفاعی خود برای فرار از بیماری، یا تحمل در برابر آن هستند. در طی تکامل، گیاهان سازوکارهای مختلفی را برای مقابله با انواع تنش از جمله عفونت های میکروبی به کار می گیرند. یکی از این سازوکارها، فعال شدن مسیرهای علامت دهی است که منجر به بیان ژن های موثر در دفاع می شود. علامت‎دهی، حضور بیمارگر را به منظور ایجاد مقاومت مخابره می‎کند. از جمله سازوکارهای دفاعی در اثر فعال شدن مسیر علامت‎دهی می توان به تقویت دیواره سلولی از طریق توسعه ساختارهای دفاعی خود شامل کوتیکول و تغییر در دیواره سلول، تولید گونه‎های اکسیژن واکنش‎گر و ایجاد واکنش فوق حساسیت، مرگ برنامه ریزی شده سلول، فعال شدن ژن‎های دفاعی و سنتز متابولیت های ثانویه و هورمون های دفاعی اشاره کرد. در این نوشتار، دانش موجود در رابطه با القای واکنش های دفاعی در گیاهان بررسی می شود. آگاهی از جزئیات این قابلیت های نهفته در گیاهان می تواند در توسعه علم نوین مدیریت بیماری های گیاهی راهگشا باشد.