ارزیابی ژنوتیپ های لوبیای سیاه (.Phaseolus vulgaris L) در شرایط تنش خشکی

لوبیای سیاه (Phaseolus vulgaris L.) یا Black bean واریته ای از لوبیای معمولی است که دارای خواص آنتی اکسیدانی بالا می باشد. به منظور ارزیابی واکنش 11 ژنوتیپ لوبیا سیاه به همراه 3 ژنوتیپ لوبیا از رنگ های دیگر (به عنوان شاهد) به تنش خشکی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو شرایط آبیاری نرمال و آبیاری محدود اجرا شد. تنش آبی در مرحله گلدهی اعمال شد. در پایان فصل رشد 5 گیاه از هر ردیف برداشت شد و صفات تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، ارتفاع گیاه، عملکرد دانه و وزن 100 دانه اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه مرکب و مقایسه میانگین داده ها نشان دادند که کلیه صفات در اثر تنش تحت تاثیر قرار گرفتند و بین ژنوتیپ های مورد بررسی از لحاظ صفات مورد مطالعه در هر دو محیط نرمال آبی و تنش تفاوت معنی داری وجود داشت. از بین شاخص های خشکی، شاخص های STI، HARM و GMP جهت شناسایی ژنوتیپ های متحمل به تنش انتخاب شدند بنابراین بر اساس این شاخص ها از بین ژنوتیپ های لوبیا سیاه، ژنوتیپ 1183 به عنوان متحمل ترین (با عملکرد 8.07 گرم در بوته) و ژنوتیپ های 1187 و 1177 به عنوان حساس ترین ژنوتیپ به تنش خشکی (به ترتیب با عملکرد 4.17 و 5.22 گرم در بوته) انتخاب شدند. همچنین ژنوتیپ های شاهد (256، تلاش و دانشکده) دارای عملکرد بالاتر (به ترتیب 18.72، 13.56 و 14.21 گرم در بوته) و از نظر اکثر شاخص ها مقاوم تر از ژنوتیپ های لوبیای سیاه بودند.