مطالعه کمیت و کیفیت اسانس گیاهان دارویی Thymus vulgaris L.، Melissa officinalis L. و Achilleamill efoilum L. کشت شده در شرایط اقلیمی شهرکرد

در این پژوهش کمیت و کیفیت اسانس گیاهان دارویی: آویشن باغی، بادرنجبویه و بومادران در شرایط اقلیمی شهرکرد ارزیابی و مقایسه گردید. سرشاخه های هوایی گلدار گونه ها از مزرعه تحقیقاتی واقع در دانشگاه شهرکرد در تابستان 1396 برداشت شدند. اسانس نمونه ها با استفاده از دستگاه تقظیر با آب (طرح کلونجر) استخراج و سپس با استفاده از دستگاه GC و MS-GC شناسایی گردید. نتایج نشان داد میزان اسانس آویشن باغی، بادرنجبویه و بومادران به ترتیب 12/0، 18/0 و 1/0 درصد بود. عمده ترین ترکیبات اسانس آویشن باغی به ترتیب شامل تیمول (2/33 درصد)، گاما-ترپینن (5/18 درصد)، پ-سیمن (9/10 درصد) و لینالول (5 درصد) بودند. نرال (3/26 درصد)، ژرانیال (25درصد)، بتا-کاریوفیلن (9/6 درصد)، ژرانیل استات (4/6 درصد) و سیس کریزانتنول (8/5 درصد) مهم ترین ترکیبات اسانس در گیاه بادرنجبویه بودند. عمده ترین ترکیب اسانس در سرشاخه گلدار بومادران نیز شامل سیس کریزانتنیل استات (19/27درصد)، سیس کریزانتئول (6/13درصد)، ژرماکرن-دی (24/7 درصد)، بتا-کاریوفیلن (69/6 درصد) و تیمول (15/6 درصد) بودند. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس این گیاهان در شرایط اقلیمی شهرکرد از کمیت و کیفیت بهینه ای برخوردار است و می توان در فرآوری دارویی این گیاه اندر شرایط بومی این منطقه بهره جست.