تاثیر جدایه های قارچ تریکودرما بر تغییرات مرفوفیزیولوژیک گیاه گل مریم (Polianthes tuberose) تحت تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثر جدایه های مختلف قارچ تریکودرما بر کاهش اثرات تنش خشکی در گیاه زینتی گل مریم، دو آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار، اجرا گردید. در آزمایش اول و دوم، فاکتور اول جدایه Bi وجدایه 65 قارچ تریکودرما هاریزیانوم هر کدام در سه سطح (0، 10، 20 درصد حجمی گلدان) و فاکتور دوم در هر دو آزمایش، سه سطح تنش خشکی (25، 50 ،100 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان داد هر دو جدایه در شرایط تنش، باعث افزایش وزن تر و خشک زیست توده و وزن خشک ریشه گل مریم در شرایط تنش شدند. وزن تر زیست توده به مقدار 4 گرم در حالت تنش 25 درصد توسط جدایه Biو 14 گرم توسط جدایه 65 افزایش یافت که بیانگر افزایش رشد این گیاه در حضور قارچ تریکودرما می باشد. مقدار پرولین در جدایه 65 در سطح 20 درصد حجمی نسبت به سایر مقادیر همین قارچ در تنش 50 و 25 درصد افزایش یافت. میزان رطوبت نسبی و سطح سبز برگ با اعمال سطوح مختلف دو قارچ با افزایش سطح تنش افزایش یافت. به طور کلی به نظر می رسد که جدایه های Bi و 65 قارچ تریکودرما هارزیانوم تاثیرات متفاوتی در شرایط تنش خشکی دارد.