اثربخشی آموزش کاهش اهمال کاری بر کاهش خودناتوان سازی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان

خودناتوان سازی و عدم درگیری تحصیلی با اهمال کاری مرتبط بوده و از مشکلات دانشجویان دارای افت تحصیلی است. این مشکل می تواند نتایج منفی و غیرقابل جبرانی را برای این دانشجویان به همراه بیاورد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بسته آموزشی کاهش اهمال کاری بر کاهش خودناتوان سازی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان بود. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان کارشناسی دانشگاه های آزاد استان همدان در سال تحصیلی 1397-1396 که افت تحصیلی داشتند، تشکیل داد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از بین دانشگاه های آزاد استان، دانشگاه آزاد واحد اسدآباد انتخاب شد و شرکت کنندگان به صورت داوطلبانه به پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی پاسخ دادند، تعداد 40 دانشجو که بیشترین نمره اهمال کاری را داشتند انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس پرسشنامه های خودناتوان سازی جونز و رودوالت و درگیری تحصیلی ریو و تسنگ به عنوان پیش آزمون در هر دو گروه اجرا شد. آموزش بسته کاهش اهمال کاری در گروه آزمایش طی 6 جلسه اعمال گردید. در پایان این دوره، هر دو گروه پرسشنامه های فوق را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس بررسی شدند. نتایج نشان داد آموزش بسته کاهش اهمال کاری به طور معناداری موجب کاهش خودناتوان سازی تحصیلی و افزایش درگیری تحصیلی می شود (0٫001≥p). باتوجه به اثربخشی این بسته آموزشی، پیشنهاد می شود در جهت بهبود وضعیت تحصیلی دانشجویان اهمال کار استفاده گردد.