بررسی اثر تیموکوئینون بر بیان ژن های iNos و Cox-1 در سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان موش

تیموکوئینون ماده فعال برخی از گیاهان دارویی می باشد. علی رغم مطالعات گسترده در زمینه اثرات زیستی و درمانی تیموکوئینون، هیچ گونه پژوهشی در رابطه با اثر این ترکیب بر سلول های بنیادی انجام نشده است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی اثر تیموکوئینون بر بیان ژن های iNos و Cox-1 دخیل در پتانسیل تنظیمکنندگی سیستم ایمنی سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) مشتق شده از مغز استخوان موش در سطح رونویسی می باشد. سلول های MSC از مغز استخوان موش های نژاد NMRI جدا شدند و پتانسیل بنیادینگی آنها توسط تست های تمایزی به سمت سلول های استخوان و چربی تایید شد. نتایج حاصل از آزمون MTT نشان داد که غلظت IC50 در بازه زمانی 24 ساعت 8 میکروگرم بر میلی لیتر و در بازه های زمانی 48 و 72 ساعت 4 میکروگرم بر میلی لیتر است. بعلاوه، در غلظت های مساوی و کمتر از 2 میکروگرم بر میلی لیتر بیش از 90 درصد سلول ها زنده ماندند، بنابراین بررسی بیان ژن های، سلول ها با غلظت 2 میکروگرم بر میلی لیتر از تیموکوئینون به مدت 24 ساعت تیمار داده شدند. نتایج بدست آمده از مطالعه بیان ژن های توسط Real-time PCR نشان دهنده کاهش حدود 655/0 و 615/0 برابری (5/38 و 5/34 درصدی) به ترتیب برای ژن هایی iNos و Cox-1، در نمونه های تیمار شده نسبت به کنترل بود (P<0.05). در نتیجه، این مطالعه نشان می دهد که تیموکوئینون قابلیت اثر بر پتانسیل تنظیم کنندگی سیستم ایمنی سلول های MSC را دارد. همچنین این مطالعه چشم انداز خوبی را برای مطالعات بیشتر در این زمینه و استفاده از این ترکیب برای اثر بر قابلیت های سلول های MSC در سلول درمانی را فراهم کرده است.