نقش باورهای کارکنان در زمینه امنیت روانی و سودمندی واحدها بر عملکرد تیم های انتظامی (شهرستان همدان)

یکی از راهبردهای اساسی نیروی انتظامی برای توسعه امنیت و برقراری نظم در کشور، راهبرد بهبود دانش و باور فرماندهان و کارکنان است. از آنجا که مبتنی بر ادبیات نظری باور به سودمندی و امنیت روانی اعضاء تیم های کاری عواملی تاثیرگذار بر شاخص های رفتاری از جمله رفتار یادگیری است، هدف این مطالعه، تعیین میزان تاثیر باورهای امنیت روانی و سودمندی اعضاء واحدهای انتظامی بر میزان عملکرد این واحدها با در نظر گرفتن رفتار یادگیری واحدها بود. از روش پیمایشی- تحلیلی و تکنیک پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات در قالب مدل معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری را نیروهای شاغل در واحدهای کلانتری و یگان های انتظامی شهرستان همدان به تعداد 300 نفر تشکیل داد که از بین آنها 108 نفر در قالب 8 تیم به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. نتایج بیانگر اثر مثبت رفتار یادگیری بر عملکرد و اثر امنیت روانی و سومندی تیمی بر رفتار یادگیری و عملکرد واحدهای انتظامی است. نقش واسط رفتار یادگیری اعضا واحدهای انتظامی بین امنیت روانی و عملکرد تائید شد اما نقش واسط آن در بین سودمندی و عملکرد واحدها رد گردید. با بهبود باور امنیت روانی و سودمندی اعضاء واحدهای انتظامی، رفتار یادگیری اعضاء در توانمندی در امور انتظامی بهبود می یابد. همچنین با توسعه این باورها می توان انتظار داشت که نیروها در اجرای ماموریت ها و مراحل پیش بینی، پیشگیری، پیگیری و مقابله را در کلانتری ها و واحدهای عملیاتی موثرتر عمل نمایند.