مقایسه تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک و مقاومتی - توانی بر عملکرد جسمانی بازیکنان والیبال

روش های تمرینی مختلف می تواند تاثیرات متفاوتی بر عملکرد جسمانی ورزشکاران داشته باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات برنامه های تمرینی پلایومتریک و مقاومتی توانی بر عملکرد جسمانی بازیکنان والیبال بود. 27 بازیکن مرد تیم والیبال فولاد شهرستان اسفراین داوطلب شدند. این افراد به طور تصادفی در دو گروه تمرینی پلایومتریک (13 نفر) و تمرین مقاومتی توانی (14 نفر) قرار گرفتند. تمرینات به تعداد 3 جلسه در هفته و برای مدت 6 هفته انجام شد. عملکرد جسمانی شامل پرش عمودی، پرش اسپک، چابکی، سرعت جابجایی (9 و 18 متر)، و آزمون عملکردی تلاش تکراری والیبال، قبل از اجرای تمرینات و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین با استفاده از آزمون های ویژه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های شاپیرو ویلک، t مستقل و t همبسته در سطح معنی داری (05/0P<)، تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد هر دو روش تمرینی می تواند باعث افزایش پرش عمودی، پرش اسپک، چابکی، سرعت (9 و 18 متر) و آزمون عملکردی تلاش تکراری والیبال (زمان ایده آل، زمان واقعی، پرش ایده آل و پرش واقعی) در بازیکنان والیبال شود (05/0P<). بین دو گروه در هیچ یک از شاخص های فوق تفاوت معنی داری مشاهده نگردید (05/0P<). در مجموع می توان گفت بازیکنان والیبال می توانند برای بهبود عملکرد جسمانی خود از هردو برنامه تمرینات پلایومتریک و مقاومتی-توانی استفاده کنند.