ماه رمضان در تبلیغات تلویزیونی رویکرد نشانه-معناشناسی

علم نشانه-معناشناسی میتواند تولید و تفسیر یک اثر را بررسی کند و تمام زوایای پیدا و پنهان آن را آشکار سازد. تبلیغات تلویزیونیبا مضامین مذهبی بسیارشبیه به هم و سطحی به نظر میرسند. این مقاله فرصتی فراهم میکند تا محتوای اصلی تبلیغ شناخته شود و باتکیه بر آن ساختار کلی پیام طراحی شود. سمپرینی چهار بخش ماموریت، برنامه ریزی، شادکامی و آگاهی برای زمان در نظرمیگیرد. زمان میتواند عظمت دورهای تاریخی را نشان دهد. خیالی باشد و روزهای خوشی را در آینده نوید دهد. مربوط به گذشتهباشد و خاطره های دلنشین رازنده سازد و توانایی فرد در اداره و کنترل امور را گوشزد کند. میتوان این چهاربخش را بومیسازی کردو پیکره اصلی تبلیغات مذهبی در ایام ماه رمضان را شکل داد. این چهار بخش مقدمهای بیش نیستند ولی نقش مهمی در هدایت وسازماندهی تبلیغ بازی میکنند. تبلیغ به شکل توصیف، داستان یا جملات تبلیغاتی کوتاه به مخاطب عرضه میشود. ترفندهای متفاوتیوجود دارند تا بیننده را به سمت تبلیغ جلب کنند. فرستنده پیام به کمک تکنیکهای سینمایی، بازیگران، زمان یا مکان را به تصویرمیکشد و کلام خود را مزین به صنایع ادبی، استدلالها یا جملات موزون و آهنگین میسازد.