بیان همزمان ترکیب چاپرون هایGroEL / GroES / Dnak / Dnaj / GrpEوGroEL / GroES با فاکتور رشد فیبرو بلاستی بازی انسانی در باکتری اشرشیاکلی به منظور کاهش پروتئین های نامحلول نوترکیب

روش های مختلفی برای توقف یا کاهش تشکیل تجمع های سیتوپلاسمی که طی تولید پروتئینهای نو ترکیب ایجاد می شوند پیشنهاد شده است. یکی از آنها بیان همزمان چاپرون های ملکولی با این پروتئین ها می باشد. این چاپرونهای ملکولی، باعث فولدینگ مناسب پروتئین های تازه سنتز شده میشوند و از تجمع آنها جلوگیری میکنند. در طرح حاضر، برای کاهش میزان پروتئینهای نامحلول فاکتور رشد فیبرو بلاستی بازی انسانی hbFGF از بیان همزمان تعدادی از چاپرونها استفاده شد. جهت بررسی میزان تاثیر هر کدام از چاپرون ها در کاهش میزان پروتئینهای هدف نامحلول و مقایسه آنها با یکدیگر، از دو پلاسمید pG-KJE8 دارای ترکیب چاپرون های GroEL / GroES / Dnak / Dnaj / GrpE و پلاسمید pGro7 دارای چاپرون های GroEL / GroES استفاده شد. پس از بیان همزمان این چاپرون ها باپروتئین hbFGF میزان پروتئین نوترکیب محلول تولید شده با استفاده از تکنیکهای SDS-PAGE، وسترن بلاتینگ و الایزا اندازهگیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بیان همزمان ترکیب چاپرون های GroEL/ GroES / Dnak / Dnaj / GrpE بیشتر از چاپرون های GroEL/GroES به تنهایی میتواند باعث کاهش پروتئینهای هدف نامحلول شود. انتخاب ترکیب چاپرونی مناسب میتواند نقش مهمی را در افزایش پایداری و یا فولدینگ صحیح پروتئین های نوترکیب ایفاء کند. خانواده Dnak نقش مهمی را در فولدینگ پروتئین هدف و افزایش فرم محلول آن دارد، در حالیکه چاپرونهای GroELS با افزایش پایداری rhbFGF باعث افزایش تجمع آن و بالطبع افزایش میزان کل hbFGF تولید شده میگردد.