بررسی مقایسه ای خواص ضدباکتریایی و ضدقارچی اسانس های زنیان، اسطوخودوس و میخک در شرایط آزمایشگاهی علیه برخی پاتوژن های ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss (Walbaum, 1792

به منظور مقایسه اثرات اسانس علیه برخی پاتوژنهای قزل آلای رنگین کمان (O. mykiss)، از روش انتشار دیسک  استفاده شد. حداقل غلظت مهار رشد و حداقل غلظت باکتری کشی و حداقل غلظت قارچ کشی با استفاده از روش میکرودایلوشن براث انجام شد. میانگین قطر هاله عدم رشد باکتری استرپتوکوکوس اینیایی تحت تاثیر اسانس های زنیان (1±26 میلی متر) و اسطوخودوس (1 ±10 میلی متر) و میانگین قطر هاله عدم رشد باکتری لاکتوکوکوس گارویه تحت تاثیر اسانس های زنیان (15/1±33/24 میلی متر) و اسطوخودوس (57/0±66/14 میلی متر) در مقایسه با قطر هاله عدم رشد آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین (52/1±33/20 میلی متر) و اریترومایسین (0 میلی متر) نشان داد. در بین دو اسانس گیاهی مورد استفاده برای باکتری، اسانس زنیان با حداقل غلظت بازدارندگی برابر (017/0±049/0 میکرولیتر بر میلی لیتر) دارای بیشترین خاصیت ضدباکتریایی بود. میانگین قطر هاله های عدم رشد قارچ ساپرولگنیا تحت تاثیر اسانس اسطوخودوس (57/0±33/8 میلی متر) و میخک (1±7 میلی متر) به عنوان مهارکننده در مقایسه با آنتی میکوتیک آمفوتریسین ب (1±13 میلی متر) اختلاف معنی دار مشاهده شد. بنابراین می توان اسانس میخک و اسطوخودوس را به عنوان مهارکننده طبیعی قارچ و اسانس زنیان و اسطوخودوس را به عنوان مهارکننده طبیعی باکتری در مراکز تکثیر و پرورش آبزیان توصیه نمود.