برنامه ریزی احتمالاتی توام شبکه های توزیع اولیه و ثانویه با استفاده از روش ابتکاری ترکیبی با الگوریتم ژنتیک

برنامه ریزی سیستم توزیع یک مسئله پیچیده، غیرخطی و دارای متغیرهای گسسته است. اگر چه به دلیل پیچیدگی مسئله بیشتر محققین به بهینه سازی شبکه های اولیه و ثانویه به طور مجزا پرداخته اند اما حل مجزای آن ها دقت پاسخ به دست آمده را کاهش می دهد و لازم است برنامه ریزی توام آن ها مورد توجه بیشتر قرار گیرد. برای حل مسئله برنامه ریزی سیستم توزیع روش های مختلفی ارائه شده است که یکی از پرکاربردترین آن ها روش های مبتنی بر الگوریتم ژنتیک می باشد. با توجه به عدم قطعیت موجود در پارامترهای شبکه توزیع، روش الگوریتم ژنتیک متداول برای برنامه ریزی احتمالاتی شبکه های بزرگ، بسیار زمان بر و بعضا غیرکارآمد می باشد. در این مقاله با الهام از یک شیوه سنتی در جایابی ترانسفورماتورهای توزیع و ترکیب آن با الگوریتم ژنتیک، یک روش ابتکاری ارائه شده است که با محدود کردن فضای پاسخ مسئله، در یافتن پاسخ بهینه و سریع برنامه ریزی احتمالاتی بسیار کارآمد می باشد. برای مدل سازی عدم قطعیت های موجود در شبکه، یک مجموعه سناریو براساس توزیع احتمالی پارامترها تعریف می گردد. مدل پیشنهادی بر روی دو سیستم نمونه با ابعاد متفاوت پیاده سازی شده و کارایی روش پیشنهادی مورد بررسی قرار می گیرد.