نقش تولیدات فرهنگی درعدم ارائه خشونت در بین نوجوانان به عنوان سرمایه های اجتماعی

هدف این مقاله بررسی ابعاد سه گانه‏ی سرمایه‎ی اجتماعی، خشونت نمادین و عرصه‏ی تولیدات فرهنگی در عدم ارائه خشونت در بین نوجوانان به عنوان سرمایه‎های اجتماعی، با توجه به نظریه‏ی بوردیو است. بنابراین مطالعه حاضر با بهره‏گیری از نظریه‏ی سرمایه‏ی اجتماعی بوردیو در پی آن است که بداند ارائه‎ی محصولات و تولیدات فرهنگی و ایجاد سرمایه‏ی فرهنگی و فرهنگسازی در میان نوجوانان بزه‏کار به عنوان سرمایه های اجتماعی، به چه میزان منجر به عدم ارائه‎ی خشونت در میان آن‎ها می‏گردد و سعی بر آن است که به نهادینه کردن عادات درست فرهنگی نظیر مطالعه و تحصیل از طریق عرصه‏ی تولیدات فرهنگی و سرمایه‏های فرهنگی مد نظر بوردیو پرداخته و ‏بتوان عادات سطح پایین قشر نابه‏هنجار اجتماع را(جوانان بزه‏کار) به سطحی مطلوب رساند و خشونت نمادین حاصل از بستر نامناسب فرهنگی و اجتماعی را که در آن رشد یافته‏اند، در آن‏ها تقلیل داد و به کمک تسلط از طریق کاربردهای رسمی زبان و آموزش اعمال شده ازطریق طبقه مسلط تر، بر روی این قشر سطح آن‏ها را در طبقه‏ی حاصل از ساختار اجتماعی‏شان بالا کشید و کنترلشان کرد.