تعیین الگوی جذب پروتئین بر سطح نانوذره های زیست سازگار سوپر پارامغناطیس آهن اکسید با شکل و نسبت ابعادی متفاوت توسط الکتروفورز ژلی

نانوذره های سوپرپارامغناطیس آهن اکسید به علت توانمندی های گسترده مانند جداسازی سلولی، گرمادرمانی و رهایش کنترل شده دارو به عنوان نانوذره های امیدبخش برای کاربردهای درمانی شناخته شده اند. وقتی نانوذره ها به محیط زیستی وارد می شوند، سطح آن ها با مولکول های زیستی مانند پروتئین ها، مواد آلی طبیعی و آنزیم ها پوشیده می شود. بنابراین آن چه را که سلول ها، بافت ها و ارگان ها در برهمکنش با نانوذره ها می بینند نه سطح اولیه نانوذره بلکه کرونای سخت است. شکل نانوذره ها تاثیر مهمی بر میزان جذب پروتئین ها بر سطح آن ها و به دنبال آن برهمکنش با سلول ها دارد. در این پژوهش نانومیله های آهن اکسید با استفاده از روش رسوب گیری همگن یون های Fe2+ وFe3+ و هیدرولیز آهسته اوره در °C 90 سنتز شدند. در این واکنش اوره افزون بر این که به عنوان منبع یون هیدروکسید است، به عنوان یک قالب نرم برای تشکیل نانومیله ها عمل می کند. زیست سازگاری نانومیله های آهن اکسید بدون پوشش و با پوشش پلی اتیلن گلیکول با آزمایش MTT-Assay ارزیابی شد. نتیجه ها نشان داد که میزان زیست سازگاری نانوذره های پوشش دار بیش تر از بدون پوشش است. همچنین تاثیر شکل و نسبت ابعادی نانوذره های سنتز شده بر الگوی جذب پروتئین بر سطح آن ها بررسی شد. سدیم دو دسیل سولفات ژل الکتروفورز تک بعدی(SDS-PAGE) برای جداسازی پروتئین های سرم جنین گاوی جذب شده بر سطح نانوذره ها و نشان دادن تاثیر شکل و نسبت ابعادی نانوذره ها بر الگوی جذب مورد استفاده قرار گرفت.