نقش زیبایی شناسی در گزینش نسخه های شاهنامه فردوسی

تحلیل هنرشناختی و ارزیابی زیبایی شناسی نسخه های ادب پارسی باتوجه به ریشه داربودن عنصر زیبایی در آن، کار دشواری است. به همین سبب تصحیح کنندگان متون ادبی با در نظر گرفتن روش های علمی که پایه اصلی در تصحیح متون است، به رعایت معیارهای زیبایی شناسانه نیز توجه دارند؛ زیرا بی تردید پدیدآورندگان متون ادبی نیز در خلق آثار خود به جنبه های زیبایی آفرینی اهمیت داده اند. از این رو بررسی این متون نیازمند ذوق و دانش و بینش گسترده ای به ویژه در زمینه علوم بلاغی است؛ تجربه تصحیح کنندگانی مانند جلال خالقی مطلق در تصحیح شاهنامه فرودسی تاییدکننده همین موضوع است. نگارندگان در این پژوهش می کوشند تا نقش زیبایی شناسی را در گزینش نسخه بدل های شاهنامه در تصحیح استاد جلال خالقی مطلق بررسی کنند. این بررسی باتوجه به علوم بلاغی به ویژه صنایعی مانند صدامعنایی، هم آیی، تکرار، جادوی مجاورت، آشنایی زدایی در ساختار واژه ها و ترکیبات این اثر باشکوه به انجام می رسد.