تحقق هنر به مثابه تحقق حیات سیاسی در فلسفه سیاسی آرنت نگاهی به بسط حوزه زیبایی شناسی به فلسفه سیاسی در آرای آرنت

آرنت را می توان متفکری در تلاش مدام برای بازسازی نظری حوزه اندیشه سیاسی دانست. مراد نوین او از این حوزه هر چند نتیجه جستجوی او در منابع یونانی است اما در بردارنده دلالت هایی تازه نیز هست . تلاش آرنت در راستای تدوین معنا یی ضد اومانیستی برای آزادی و ابهام زدایی از این واژه از یک سو و تاکید موکد او بر پیوند التزامی میان تکثر و آزادی از سویی دیگر از مهم ترین این ابعاد تازه هستند . اما تازه ترین مورد مغفول مانده در آرایاو ، نگاه او به هنر به عنوان قلمرویی است که تحقق تکثر و حیات سیاسی را به شکلی توامان تضمین میکند . از آنرو که آرنت هرگز اثری را منحصر به حوزه زیبایی شناسی و هنر نکرده است ، در این مقاله چگونگی بسط نظریحوزه زیبایی شناسی به فلسفه سیاسی آرنت را در خلال آثار متعدد و پراکنده او ، مورد بررسی و نهایتا تدوین قرار می دهیم.