نقش فرهنگی زرتشتیان در تقویت ملی گرایی و شکل گیری هویت ملی باستان گرا در عصر پهلوی اول

بررسی وضعیت فرهنگی زرتشتیان به عنوان یکی از مهم ترین اقلیت های اجتماعی دوره رضا شاه پهلوی حائز اهمیت اساسی است. در عهد رضا شاه به دلیل تلاش های وی در جهت کسب مشروعیت ملی و نیز نوسازی کشور و ایجاد دولت مدرن، اندیشه ملی گرایی در شکل توجه ویژه به تاریخ و تمدن ایران باستان و بازگشت به دوران سلسله های هخامنشی و ساسانی به طور جدی مورد توجه قرار گرفت. در این روند، جامعه زرتشتیان و بزرگان آن در تحولات سیاسی، اجتماعی، فکری و فرهنگی ایران با محوریت ملی گرایی باستان گرایانه اول نقش موثری ایفا کردند و کوشیدند تحت عنوان وارثان اصلی تمدن ایران باستان، با استفاده از فضای مناسب عهد رضا شاه به تقویت اندیشه ها و رویکردهای ملی گرایانه در فعالیت های فکری و فرهنگی آن دوران بپردازند. فعالیت های فرهنگی جامعه زرتشتیان ایران و به ویژه در ارتباط با پارسیان هند، طیف های متنوعی شامل تلاش برای تعریف هویت ملی نوین ایرانیان بر مبنای تمدن باستانی ایران و ترویج اندیشه ها و نمادهای باستانی و باستان گرایانه را در بر می گرفت. مسئله اصلی تحقیق حاضر بررسی نقش فعالیت های فرهنگی زرتشتیان در جهت تقویت ملی گرایی و هویت ملی نوین ایران در عصر پهلوی اول و روند آن است.