اثر سرمایه فکری بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی استراتژی تصمیم گیری در پژوهشگاه علوم ورزشی ایران

هدف از پژوهش حاضر، اثر سرمایه فکری بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی استراتژی تصمیم گیری در پژوهشگاه علوم ورزشی ایران بود. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی بود. جامعه کلیه کارکنان پژوهشگاه علوم ورزشی به تعداد 50 نفر بود. نمونه به روش تمام شمار و برابر با جامعه بود. ابزار تحقیق پرسش نامه های استاندارد ارزیابی سرمایه فکری بونتیس (1998) ، عملکرد سازمانی پاترسون (1970)، پرسشنامه استاندارد استراتژی تصمیم گیری می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی (PLS) و نرم افزار 3Smart PLS صورت پذیرفت. نتایج نشان داد سرمایه ارتباطی بر عملکرد سازمانی اثر مستقیم، منفی و معنی داری دارد و سرمایه ساختاری بر تصمیم گیری احساسی اثر مستقیم، مثبت و معنی داری دارد ابعاد سرمایه فکری(انسانی، ساختاری، ارتباطی) بر تصمیم گیری منطقی به ترتیب اثر مستقیم منفی، مثبت، مثبت و معنی داری دارند. استراتژی تصمیم گیری منطقی بر عملکرد سازمانی اثر مستقیم، مثبت و معنی داری دارد. سرمایه انسانی و ساختاری با نقش میانجی تصمیم گیری منطقی بر عملکرد سازمانی اثر غیر مستقیم، منفی و معنی داری دارند. لذا کارکنان پژوهشگاه علوم ورزشی با تقویت سرمایه فکری از استراتژی تصمیم گیری مناسب استفاده و عملکرد سازمانی را بهبود دهند.