بررسی و مقایسه ی حافظه ی دیداری دانش آموزان دختر شنوا و ناشنوا 11-18 ساله شهر تهران

حافظه یکی از اجزای فرآیند یادگیری است و در کسب معلومات، مهارت ها و تجارب نقش اساسی ایفا می کند. حافظه به ویژه در دوران نوجوانی به دانش آموزان این امکان را می دهد که از تجربیات گذشتگان استفاده کنند؛ از تجربیات فعلی سود ببرند و برای تجارب جدید آماده شوند. لذا پژوهش حاضر نیز با هدف مقایسه ی حافظه ی دیداری (بصری) دانش آموزان دختر شنوا و ناشنوا انجام شده است. طرح تحقیق پس رویدادی بود. جامعه آماری این پژوهش را همه دانش آموزان دختر شنوا و ناشنوا در محدوده سنی 11 تا 18 سال شاغل به تحصیل در مدارس راهنمایی و دبیرستان شهر تهران در سال 91-90 تشکیل می دهند. نمونه این تحقیق 35 نفر از دانش آموزان دختر ناشنوا و 35 نفر از دانش آموزان دختر شنوا بودند. گروه ناشنوا با روش نمونه گیری در دسترس و گروه شنوا به صورت نمونه گیری هدف مند انتخاب شده، و مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند. پس از اجرای آزمون هوشی ریون به منظور همگن کردن گروه ها از لحاظ بهره هوشی، آزمون حافظه ی دیداری کیم- کاراد به صورت انفرادی در محل آموزشگاه بر روی آن ها اجرا شد. نمرات حافظه ی دیداری از مجموع نمرات سه مرحله آزمون کیم-کاراد تشکیل شده است. در این پژوهش، نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) نشان داد که حافظه ی دیداری دانش آموزان شنوا و ناشنوا با یکدیگر تفاوت داشته و این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار است (05/0>P 74/2=(66 و 3)F). عملکرد دانش آموزان شنوا در این آزمون نسبت به دانش آموزان ناشنوا بهتر بوده، و در نتیجه حافظه ی دیداری دانش آموزان شنوا از دانش آموزان ناشنوا بهتر می باشد.