اثر هشت هفته تمرین و دو هفته بی تمرینی در محیط کار بر واسپین و شاخص های قندی مردان کارمند

واسپین از خانواده آدیپوکین هاست که با عوامل خطرساز سوخت و سازی ارتباط دارد و غلظت گردش خونی آن با جنسیت، درصد چربی بدن، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین نیز ارتباط دارد. امروزه با ماشینی شدن جوامع، شیوه زندگی بیشتر مردم به سوی بی تحرکی و کم تحرکی پیش می رود. در همین راستا گزارش شده است که فعالیت های ورزشی اثرات سودمندی بر بهبود شاخص های قندی دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین و دو هفته بی تمرینی در محیط کار بر واسپین و شاخص های قندی مردان کارمند بود. در این مطالعه نیمه تجربی واز نوع کاربردی از یک طرح دو گروهی پیش آزمون پس آزمون با اندازه گیری تکراری همراه با گروه کنترل استفاده شد. جهت اجرای تحقیق حاضر در ابتدا اطلاعیه ای در سطح دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس نصب شد و از تمامی افراد داوطلب جهت شرکت در مطالعه حاضر دعوت به عمل آمد. در طی جلسه ای برای تمامی افراد داوطلب شیوه اجرای تحقیق، آسیب های احتمامی و مزایای سلامتی شرکت در مطالعه حاضر توضیح داده شد. از معیار های ورود به مطالعه حاضر می توان به عدم اعتیاد به مواد مخدر، عدم ابتلا به بیماری های خاص از قبیل فشار خون، دیابت و بیماری های قلبی- عروقی، عدم نقص عضو جسمانی و توانایی اجرای تمرینات تا پایان دوره تحقیق، اشاره نمود. 22 نفر از کارمندان مرد غیر فعال دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس انتخاب و بر اساس توان هوازی به دو گروه 11 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. در ادامه 48 ساعت بعد تمامی آزمودنی ها ساعت هشت صبح به صورت ناشتا در آزمایشگاه حضور داشتند و از تمامی آنها هفت سی سی خون به صورت ناشتا گرفته شد. سپس گروه تجربی به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره ای روی نوارگردان دویدند. از گروه کنترل خواسته شد که در این مدت فقط فعالیت های روزانه خود را انجام دهند. پس از هشت هفته از آزمودنی های گروه تجربی و کنترل در ساعت هشت صبح به صورت ناشتا مشابه با پیش آزمون خونگیری به عمل آمد. سپس گروه تجربی به مدت دو هفته تمرینات خود را قطع نمودند. پس از دو هفته بی تمرینی مجددا از هر دو گروه تجربی و کنترل در حالت ناشتا خونگیری به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های آماری کالموگروف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری و t مستقل استفاده شد (05/0 =α). نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری نتایج نشان داد که تفاوت معنی در تغییرات سطوح واسپین (50/0=p)، گلوکز ناشتا (85/0=p)، انسولین (95/0=p) و مقاومت به انسولین (65/0=p) در پیش آزمون، پس آزمون اول و پس آزمون دوم در گروه های تجربی و کنترل وجود ندارد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر نتیجه گیری می شود هشت هفته تمرین هوازی و دو هفته بی تمرین اثر معنی داری بر سطوح واسپین و شاخص های قندی مردان کارمند ندارد.