تاثیر طرحواره درمانی گروهی بر ارتقای بهزیستی اجتماعی و ادراک اعتماد اجتماعی در دانشجویان

طرحواه درمانی، درمانی است ابتکاری وتلفیقی که هدف اصلی آن تغییرو بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه وکمک به توسعه طرحواره های سالم است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بربهزیستی اجتماعی وادراک اعتماد اجتماعی انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانشجویان مرد دانشگاه تهران بودند که ازمیان آنها نمونه مورد نیاز پژوهش به صورت دردسترس انتخاب شدند. از میان دانشجویان پاسخ دهنده به پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز و ادراک اعتماد اجتماعی صفاری نیا و شریف که نمرات پایین تری کسب کردند،20 نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. 12 جلسه طرحواره درمانی (هر جلسه 90 دقیقه) برای گروه آزمایش اجرا شد، سپس به منظور تعیین اثربخشی مداخله، نمرات افراد در مراحل پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه های بهزیستی اجتماعی و پرسشنامه ادراک اعتماد اجتماعی ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یک راهه تحلیل شد. یافته ها نشان داد که طرحواره درمانی گروهی می تواند به طور معناداری موجب بهبود بهزیستی اجتماعی و ادراک اعتماد اجتماعی افراد گردد. طرحواره درمانی گروهی را می توان به عنوان یک مداخله موثر در کنار سایر درمان هایی که به منظور بهبود مشکلات افراد در روابط اجتماعی ارائه می شوند مد نظر قرار داد.