بررسی مقایسه ای مولفه های هوش هیجانی در دانش آموزان دبیرستانی دارای اختلال بینایی، اختلال شنوایی، تیزهوش و عادی

هوش هیجانی توانایی است که پیامدهای مثبت بسیاری را برای فرد به همراه داشته و بررسی و ارزیابی آن در دانش آموزان بسیار حائز اهمیت است. پژوهش حاضر به منظور مقایسه مولفه های هوش هیجانی در دانش آموزان دبیرستانی دارای اختلال بینایی، اختلال شنوایی، تیزهوش و عادی انجام گرفت. در این پژوهش علی مقایسه ای، جامعه آماری را تمامی دانش آموزان دبیرستانی دختر و پسر با اختلال بینایی، اختلال شنوایی، تیزهوش و عادی در شهر اصفهان تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 120 دانش آموز بود که به صورت دردسترس انتخاب شدند. پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن به عنوان ابزار جمع آوری داده ها به شکل انفرادی و در محل مدارس توسط آن ها تکمیل شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. بین متغیرهای حل مسئله (0٫001˂p)، شادمانی (0٫001˂p)، استقلال (0٫001˂p)، خودشکوفایی (0٫003=p)، خودآگاهی هیجانی (0٫004=p)، واقع گرایی (0٫044=p)، خوش بینی (0٫003=p)، انعطاف پذیری (0٫003=p)، مسئولیت پذیری (0٫001˂p) و همدلی (0٫030=p) در بین چهار گروه دانش آموز تفاوت معنا داری وجود داشت. همچنین، بین متغیرهای تحمل فشار روانی (0٫362=p)، روابط بین فردی (0٫105=p)، عزت نفس (0٫548=p)، کنترل تکانش (0٫156=p) و خودابرازی (0٫073=p) در بین گروه ها تفاوت معنا داری مشاهده نشد. براساس نتایج پژوهش حاضر، می توان با تدارک برنامه های آموزشی برای افزایش هوش هیجانی و به دنبال آن، کاهش مشکل های عاطفی روانی اجتماعی این گروه ها پیشگیری کرد.