مقایسه اثربخشی لووفلوکساسین تزریقی در برابر سیپروفلوکساسین تزریقی و کلیندامایسین در درمان عفونت زخم پای بیماران دیابتی بستری در بخش عفونی بیمارستان بعثت

زخم پای دیابتی، یکی از شایع ترین مشکلات بیماران بستری در بخش دیابتی می باشد. با توجه به عوارض جانبی متعدد بسیاری از آنتی بیوتیک ها، تعیین دقیق نوع آنتی بیوتیک مصرفی با کمترین عوارض جانبی از اهمیت بالینی بالایی برخوردار است. در همین راستا مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی لووفلوکساسین تزریقی در برابر سیپروفلوکساسین تزریقی و کلیندامایسین در درمان عفونت زخم پای بیماران دیابتی بستری در بیمارستان بعثت طراحی و اجرا گردید. این مطالعه بر روی 46 بیمار با زخم پای دیابتی درجه 2 در قالب دو گروه 23 نفره شامل گروه درمان با لووفلوکساسین (مونوتراپی) تزریقی و گروه سیپروفلوکساسین تزریقی و کلیندامایسین (درمان ترکیبی) صورت گرفت. نمونه های خون و بافت برای انجام آزمایش های سرولوژی و میکروب شناسی جمع آوری شدند. در ادامه مطالعه پارامترهای مهم درمانی نظیر میزان کاهش ترشحات اکسودایی، فعالیت پاتوژنی زخم ، کاهش تعداد سلول های التهابی طول دوره و هزینه درمان و سایرموارد در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. تمامی باکتری های ایزوله شده گرم مثبت بوده و در  این میان گونه های استافیلوکوکوس بیشترین سهم را به خود اختصاص داده بودند. میزان کاهش ترشحات اکسودایی، فعالیت پاتوژنی زخم پای دیابتی، میزان کاهش تعداد سلول های التهابی در زخم در گروه مونوتراپی نسبت به درمان ترکیبی افزایش بیشتری نشان داد.  میزان افزایش دبریدمنت بافتی و جمع شدگی سطح زخم پای بیماران دیابتی نیز در گروه مونوتراپی بیشتر بود . موارد ترمیم بافت آسیب دیده در زخم پای بیماران دیابتی در هر دو گروه به میزان مساوی مشاهده گردید. طول دوره آنتی بیوتیک تراپی در گروه مونوتراپی به نسبت گروه درمان ترکیبی 8/22% کاهش داشت  داشته است، که از نظر بالینی بسیار چشمگیر بود. در ارزیابی های بالینی صورت گرفته، موفقیت ها و هزینه های درمانی در گروه درمان با لووفلوکساسین به عنوان منوتراپی، نسبتا از گروه درمان ترکیبی با سیپروفلوکساسین تزریقی و کلیندامایسین مطلوب تر بوده است.