شناسایی و رتبه بندی مانع های استقرار سیستم مدیریت کیفیت جامع در شرکت لاستیک پارس، با استفاده از برنامه ریزی ترجیح های فازی لگاریتمی

هدف اصلی این پژوهش شناخت مانع های استقرار مدیریت کیفیت جامع در شرکت لاستیک پارس و اولویت بندی آن ها، با استفاده از روش برنامه ریزی ترجیح های فازی لگاریتمی ست. در مرحله ی گردآوری داده ها، از مطالعه های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. در مطالعه های میدانی، دو ابزار پرسش نامه ای- یکی در مرحله ی شناسایی مانع ها و دیگری در مرحله ی تعیین اولویت مانع ها و دریافت نظر خبرگان- استفاده شده که پرسش نامه ی دوم این مطالعه در قالب مقایسه های زوجی فازی طراحی شده است. پایایی این پژوهش براساس مقدار آلفای کرونباخ برابر با 80/0 مورد تایید قرار گرفته است. بر اساس نتیجه های به دست آمده، برنامه ریزی نامناسب بیش ترین اهمیت نسبت به سایر مانع ها و محدودیت ها را دارد؛ به این ترتیب مهم ترین مانع، برنامه ریزی نامناسب خواهد بود و مابقی مانع ها، به ترتیب فقدان آموزش و بازآموزی مستمر، استفاده ی صحیح نکردن شرکت از تیم های کاری و توان مندسازی کارکنان، ارزیابی کیفیت نادرست، نبود تعهد لازم در مدیران، مشارکت عمومی، ساختار سازمانی مناسب و ارتباط مناسب بخش ها با هم و در نهایت تعهد به نوآوری ست.