بررسی آزمایشگاهی اثر زاویه ی قرارگیری سری آبشکن های نفوذ پذیر بر روی ابعاد چاله ی آبشستگی در شرایط غیر مستغرق در قوس ملایم 90 درجه

اندرکنش دو نیرو گریز از مرکز و گرادیان فشار در قوس رودخانه ها و در نتیجه آن تشکیل جریان های چرخشی و حلزونی، سبب ایجاد فرسایش در قوس خارجی و رسوب گذاری در قوس داخلی می شود. این امر سبب تغییر تدریجی در فرم رودخانه می شود. آبشکن ها از جمله سازه هایی هستند که از طریق اصلاح الگوی جریان و کاهش قدرت جریان ثانویه سبب کنترل و کاهش فرسایش در خم رودخانه ها می شوند. اما به دلیل ایجاد تنگ شدگی در مقطع جریان و تشکیل گردابه های قوی خود دچار آب شستگی می شوند. میزان آب شستگی اطراف آبشکن ها به عوامل مختلفی بستگی دارد که از آن جمله می توان به زاویه قرار گیری نسبت به راستای جریان اشاره کرد. در این پژوهش اثر زاویه قرارگیری سری آبشکن نفوذ پذیر در سه حالت جاذب (120 درجه)، عمودی (90 درجه) و دافع (60 درجه) در قوس 90 درجه ملایم بررسی شده است. بدین منظور آزمایش هایی با چهار عدد فرود 21/0، 23/0، 26/0 و 28/0 روی آبشکن های با نفوذ پذیری 33 درصد و طول موثر 20 درصد عرض فلوم انجام شد. نتایج نشان داد که حداکثر عمق آب شستگی در قسمت خروجی قوس 90 درجه رخ داده و بیشینه مقدار آن مربوط به حالت جاذب است، که 4/7 درصد بیشتر از حالت قائم و 1/11 درصد بیشتر از حالت دافع است.