بازشناسی ماهوی نسبت تهدید با امنیت ملی

بررسی ماهوی تهدیدات فراروی امنیت ملی، عرصه ای مهم در مطالعات استراتژیک کشورها است؛ زیرا شناخت، سنجش و ارزیابی ماهیت گونه های تهدید علیه امنیت ملی، در راهبرد نظام سیاسی اهمیت دارد. هدف اساسی هر نظام سیاسی، حفظ تمامیت ارضی، منافع ملی و ارزش های حیاتی آن است که امکان تهدید این ها از سوی سایر نظام ها در فضای آنارشی بین الملل وجود دارد. تهدیدات علیه امنیت ملی در زمینه های نظامی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی رخ می دهد. هدف مقاله حاضر، بررسی ماهیت انواع تهدیدات فراروی امنیت ملی کشورها در چارچوب نظری گفتمان ایجابی تهدید بر مبنای مکتب کپنهاگ است. در پاسخ به این پرسش که ماهیت تهدیدات چه نسبتی با امنیت ملی کشورها دارد، این فرضیه ارائه شد که ترکیب ماهوی تهدیدها، هرکدام با شیوه و ابزار خاص خویش، امنیت ملی کشورها را از زوایای مختلف تهدید می کند. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی و در زمره پژوهش نظری-کاربردی است. یافته تحقیق آن است که ماهیت تهدیدات از حیث عینی- ذهنی، ایجابی- سلبی، وجودی- عام، امنیتی- غیرامنیتی و...، گویای ترکیب ماهوی تهدیدها به عنوان مثال تهدید سخت، نیمه سخت و نرم است که هر یک، باعث چالش علیه امنیت ملی کشورها می شود. البته در شرایط و برحسب اقتضائات مختلف، یکی از ابعاد ماهوی تهدید، محوریت می یابد؛ بنابراین، تامین، حفظ و ارتقای امنیت ملی کشور منوط به بازشناسی این مهم است تا هزینه های امنیتی افزایش نیابد.