شناسایی نیازهای جوانان در برقراری تعاملات اجتماعی در بستر مناظر موقت شهر مشهد مبتنی بر نظریه زمینه-ای

با توسعه تکنولوژی زمان حضور در اکثر فضاهای شهری و تجربه فضاها و روابط عینی برای جوانان، محدودتر شده است. لذا در فرآیند مناسب سازی محیط شهری باید فضاهایی خلق شود که ضمن تطابق با نیازهای امروزه، واجد کیفیت هایی فراتر از کیفیت های بدیهی فضا باشد. در این فضاها بایستی سعی بر برقراری ارتباط های نزدیک و ترغیب هرچه بیش تر آنان به حضور در فضاهای جمعی شود. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی نیازها و انتظارات جوانان از محیط های شهری به طور عام و مناظر موقت به طور خاص است.  با توجه به ماهیت کیفی این پژوهش، با استفاده از نظریه زمینه ای و از طریق مصاحبه باز استاندارد با 44 جوان در شهر مشهد، و به روش کدگذاری باز استاندارد، مورد تحلیل قرارگرفته است. نتایج نشان می دهد، به منظور حضور بیش تر جوانان و در نظرگرفتن اثر شرایط علی، زمینه ای، واسطه ای باید به سه مقوله اصلی مشارکت، احترام به نظر جوانان و خلاقیت در طراحی ها توجه شود. این امر از طریق راهبردهایی چون برگزاری رویدادهای ملی- هنری- آیینی، ایجاد نهادهای خاص جوانان، ایجاد کاربری های موقتی چندمنظوره و زنده نگه داشتن رویدادهای بومی و سنتی با استفاده از عناصر نوستالژیک محقق می گردد. در نهایت این راهبردها پیامدهایی چون حضور پررنگ جوانان در شهر، توسعه فضاهای چندمنظوره موقتی، شکل گیری سبک جدیدی از فضا در قالب مناظر موقت را منجر می شود.