مقایسه محلول پاشی نانوذرات سیلیس و روی با مصرف خاکی بر صفات زراعی و فیزیولوژیکی برنج (Oryza sativa L.)

به منظور بررسی اثر سیلیس و روی به دو فرم محلول پاشی (منبع نانوذرات) و خاک -مصرف (منبع معمولی) در قالب تیمارهای انفرادی یا ترکیبی بر صفات زراعی و فیزیولوژیکی برنج (Oryza sativa L.)، آزمایش مزرعه ای به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و سه تکرار در دو منطقه از استان مازندران (آمل و نور) در سال 1395 اجرا شد. نتایج نشان داد که اجزای عملکرد، عملکرد و هم چنین غلظت و جذب سیلیس و روی در دانه برنج با کاربرد سیلیس و روی به هر دو روش محلول پاشی نانو ذرات و خاک- مصرف به طور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. کاربرد ترکیبی سیلیس و روی به صورت خاک-مصرف برتری معنی داری نسبت به مصرف جداگانه هر دو عنصر مورد استفاده در آزمایش از نظر تعداد پنجه بارور در کپه در منطقه آمل و تعداد دانه های پر در خوشه در منطقه نور داشت. از نظر محلول پاشی نانوذرات، کاربرد ترکیبی سیلیس و روی برتر از استفاده جداگانه سیلیس از نظر تعداد پنجه بارور در هر دو مکان آزمایش و میزان غلظت و جذب روی در دانه برنج بود. بنابراین با توجه به نتایج تحقیق حاضر، استفاده از سیلیس و روی به هر دو روش محلول پاشی نانوذرات و خاک- مصرف جهت افزایش غلظت و جذب این عناصر و هم چنین بهبود عملکرد دانه برنج در خاک هایی که قابلیت دسترسی پایینی به این دو عنصر غذایی دارند موثر می باشد.