درمان فازی بهینه سرطان غیر هوچکین در بیمار مبتلا به ایدز با استفاده از درمان ترکیبی

دومین مورد در بین کلیه سرطان ها، سرطان غیرهوچکین مرتبط با ایدز می باشد. روش درمانی پیشنهادی باید در کوتاه-ترین مدت ممکنه انجام گیرد، زیرا با طولانی شدن طول دوره درمان هم توانایی سیستم ایمنی بیمار کاهش می باشد و هم مقاومت دارویی نسبت به درمان ایجاد خواهد شد. مشاهده شده است که در بسیاری اوقات سیستم ایمنی بدن به تنهایی و بدون دخالت درمان خارجی قادر به حذف سلول های سرطانی در بدن می باشد. با توجه به نکات بیان شده، در این مقاله مدلی جدید برای درمان سرطان مرتبط با ایدز در طول درمان توسعه داده شده است. برای این منظور از درمان ترکیبی شیمی درمانی و ایمنی درمانی استفاده شده است که شیمی درمانی موظف به کنترل رشد سلول های سرطانی و ایمنی درمانی موظف به اصلاح دینامیک ناپایدار سیستم می باشد. برای بررسی چگونگی اصلاح دینامیک سیستم به بررسی نقاط تعادل، پایداری آن ها و پدیده انشعاب در سیستم پرداخته شده است. همچنین، برای ارائه دوز بهینه شیمی درمانی و درنظر گرفتن شرایط سنی بیمار، از ترکیب روش SDRE و فازی استفاده شده است. نتایج شبیه سازی ها نشان دهنده موثر بودن روش پیشنهادی در درمان سرطان می باشد. نشان داده شده است که اصلاح دینامیک سیستم با تغییر بر روی پارامترهای سیستم بخش اصلی در درمان سرطان می باشد.