تاثیر سرمایه اجتماعی بر امنیت نرم جمهوری اسلامی با نقش میانجی هویت دینی

امنیت نرم به عنوان مقوله ای فرابخشی، مستلزم شناخت ابعاد کارکردهای تاثیرگذار بر آن است؛ بنابراین، کشور برای توسعه امنیت نرم می بایست مولفه های تاثیرگذار بر امنیت نرم را بشناسد و برای توسعه سرمایه های اجتماعی اقدام نماید. زمینه تحقیق نقشی است که بازیگران اصلی برقراری امنیت نرم در جامعه افراد آن جامعه هستند که با عضویت در گروه ها و ایجاد سرمایه اجتماعی می توانند تحقق امنیت نرم را تسهیل نمایند. هدف پژوهش بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر امنیت نرم جمهوری اسلامی ایران با نقش میانجی هویت دینی است.

روش این پژوهش کمی و به صورت پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، مردم استان مازندران از سن 15 تا 64 سال با جمعیت 2 میلیون و 295 هزار نفر بوده اند که نمونه آماری به روش نمونه گیری احتمالی و تقسیم خوشه ای در سه منطقه غرب، شرق و منطقه مرکزی انجام که از طریق فرمول کوکران تعداد 385 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده پرسش نامه ای استاندارد برای سرمایه اجتماعی با 20 گویه و 2 پرسش نامه محقق ساخته برای هویت دینی با 19 گویه و امنیت نرم با 18 گویه است. برای تعیین پایایی پرسش نامه ها نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که عدد 0.92 برای سرمایه اجتماعی، عدد 0.94 برای هویت دینی و عدد 0.87 برای امنیت نرم به دست آمده است و برای روایی نیز از روایی صوری و محتوا استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی، فن تحلیل عاملی و معادله های ساختاری استفاده گردید.

نتایج نشان می دهد که میزان ضریب مسیر بین سرمایه اجتماعی و هویت دینی برابر با 0.61، میزان ضریب مسیر بین سرمایه اجتماعی و امنیت نرم برابر با 0.83و میزان ضریب مسیر بین هویت دینی و امنیت نرم 0.52 است که نشان از تاثیر بالای متغیر تاثیرگذار بر متغیرهای وابسته مربوط است.