معنویت و استراتژی های قدرت در وضعیت پست مدرن

پژوهش حاضر پیرامون این سوال مقوم می شود رابطه معنویت با استراتژی های قدرت سیاسی چیست. از این جهت مقاله حاضر ذیل سه گفتمان سنتی ، مدرن و پست مدرن به تشریح این رابطه می پردازد. در اعصار سنتی معنویت واقعیتی مستقل و متفاوت از ادیان نیست و قدرت سیاسی در این گفتمان کمال مشروعیت خود را در جاری کردن احکام دین می داند. در عصر مدرن ذیل پروسه های سکولاریزاسیون نه تنها معنویت بلکه خود ادیان هم جایگاه خود را به عنوان منبعی برای عمل و مشروعیت قدرت سیاسی از دست می دهند. حتی ذیل صورت بندی مدرن، سکولاریسم ستیزه جو نه تنها دین را از ساحت سیاسی و اجتماعی اخراج می کند بلکه به ستیزه جویی با آن برمی خیزد که نمونه آن سیاست حکومت های کمونیستی در قبال ادیان است . در عصر پست مدرن از یک سو خلآ معنوی که منجر به نوعی وضعیت آنومیک ، گسیخت اجتماعی و بحران های روحی روانی شده است(که از آن صنعت مشاوره ناشی شد) و از سوی دیگر دغدغه های سرمایه داری تولید و انباشت سرمایه، باعث شد استراتژی های قدرت به سمت تشویق و انتشار معنویت هایی برود که واجد بیشترین همخوانی با شکل و مقاصد قدرت سیاسی است.