تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر بهبود سلامت عمومی و جرات مندی دختران نوجوان مورد سوءاستفاده جنسی

 سوءاستفاده جنسی از مهم ترین عوامل تهدیدکننده سلامت دختران در جهان است. مهارت های زندگی، مهارت های شخصی و اجتماعی هستند که نوجوانان با یادگیری آن ها می توانند در مورد خود و انسان های دیگر به طور شایسته تری عمل کنند. بنابراین، این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سلامت عمومی و جرات مندی دختران مورد سوءاستفاده جنسی انجام شد.

این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش دختران با تجربه آزار و اذیت جنسی شهر تهران در سال 1397 بودند. 40 نفر با نمونه گیری در دسترس انتخاب و در گروه های آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس سلامت عمومی (گلدبرگ، 1972) و مقیاس جرات مندی (گمبریل و ریچی، 1975) استفاده شد. در گروه آزمایش، آموزش مهارت زندگی در 9 جلسه به صورت هفته ای 2 جلسه و هر جلسه 120 دقیقه اجرا گردید. در پایان آموزش از گروه ها پس آزمون گرفته شد و 2 ماه بعد نیز مرحله پیگیری انجام شد. داده ها با آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.

نتایج پژوهش نشان داد آموزش مهارت زندگی بر سلامت عمومی (59/3=F، 014/0=p و 22/0=Eta) و جرات مندی دختران نوجوان مورد سوءاستفاده جنسی (32/4=F، 001/0=p و 26/0=Eta) گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر مثبت و معنی داری داشت.

آموزش مهارت های زندگی می تواند جرات مندی دختران نوجوان را بهبود بخشد و علایم روان شناختی ناشی از سوءاستفاده جنسی را کنترل کند. درمان مکمل آموزش مهارت های زندگی در کنار درمان روان پزشکی روتین این بیماران توصیه می شود.